Υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη ότι η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο και πληρώνει ένα υπέρογκο πρόστιμο επειδή απαγόρευσε τα φρουτάκια. Η πραγματικότητα έχει ως εξής:
Ένας μη εφαρμόσιμος νόμος
Η Ελλάδα κατηγορήθηκε διότι με το νόμο 3037/2002 απαγόρευσε κάθε μορφή ηλεκτρονικού παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένων και των παιχνιδιών για ηλεκτρονικούς υπολογιστές την περίοδο που ο τομέας των ψυχαγωγικών ηλεκτρονικών παιχνιδιών γνώριζε ραγδαία ανάπτυξη.
Η απόφαση που εκδόθηκε για την υπόθεση C-65/05 υπογραμμίζει στις παραγράφους 7 και 8 ότι στην Ελλάδα απαγορεύεται κάθε μορφής ηλεκτρονικό παιχνίδι σε υπολογιστές σε όλους τους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους.
7. Article 2(1) of that law, entitled ‘Prohibition on the use or installation of games’, provides:
‘The use of the games referred to in Article 1(b), (c) and (d), including computers, is prohibited on public premises in general, such as hotels, cafés and meeting rooms recognised as being for any kind of public use or on any other public or private premises. The installation of those games is also prohibited.’
8. Article 3 of the same law, entitled ‘Undertakings providing internet services’, provides:
‘The installation and operation of computers in undertakings providing internet services is not subject to the prohibition in Article 2. However, operating games on those computers, irrespective of the method used, is prohibited.
Στις παραγράφους 9 και 10 της απόφασης παρουσιάζονται οι ποινές που καθορίζει ο Ελληνικός νόμος σύμφωνα με τον οποίον προβλέπεται φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών και πρόστιμο 5.000 Ευρώ ανά εγκατεστημένο παιχνίδι.
9. Under Article 4 of Law No 3037/2002, entitled ‘Criminal penalties’:
Any person operating or managing the centres or other premises covered by Article 2(1) in which games prohibited under the provisions of the earlier articles are used or installed shall be punished by a term of at least three months’ imprisonment and a fine of at least EUR 5 000.
10. Article 5 of that law, entitled ‘Administrative penalties’, provides:
In addition to the criminal penalties provided for in the event of the use or installation of a game prohibited under the provisions of the earlier articles, a fine of EUR 10 000 per game shall be imposed and the undertaking’s licence to operate shall be withdrawn definitively, in accordance with the provisions of Article 7.
Με δεδομένα ότι οι η βιομηχανία ηλεκτρονικών παιχνιδιών είναι απολύτως νόμιμη και ότι το σύνολο των παραβατών θα ήταν ανήλικοι, ήταν αδύνατο να μην παρέμβει η ΕΕ εναντίον του νόμου 3032/2002.
Η Ελλάδα δικαιούται να απαγορεύσει τα τυχερά παιχνίδια
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου συμπεριλαμβάνει άρθα στα οποία ο τζόγος κρίνεται επικίνδυνος και επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν απαγορεύσεις με στόχο την προστασία του κοινωνικού συνόλου. Στις παραγραφους 33, 34, 35 και 37 αναφέρεται σαφώς το δικαίωμα του κράτους μέλους να απαγορεύσει τα τυχερά παιχνίδια προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
33. According to the Court’s case-law, these considerations, which must be taken together, concern the protection of the recipients of the service and, more generally, of consumers, as well as the maintenance of order in society, and those objectives are amongst those which may be regarded as overriding reasons relating to the public interest (see, to that effect, Case C‑275/92 Schindler [1994] ECR I-1039, paragraph 58, and the case-law cited, and Case C‑124/97 Läärä and Others [1999] ECR I‑6067, paragraph 33).
34. The Court has also held that those grounds are capable of justifying, in the light of Article 28 EC and taking account of the specific social and cultural features, restrictions which may go so far as to prohibit lotteries and other forms of gambling in a Member State (see, to that effect, Schindler, paragraph 59).
35. It is true that, in the judgments in Schindler and Läärä, the Court drew attention to the fact that the moral, religious and cultural considerations which attach to lotteries, like other forms of gambling, in all the Member States may allow national legislation to restrict, or even prohibit, the practice of gambling and to prevent it from being a source of private profit. The Court also held that lotteries involve a high risk of crime or fraud, given the potentially high stakes and winnings, particularly when they are operated on a large scale. Furthermore, they are an incitement to spend which may have damaging individual and social consequences (Schindler, paragraph 60, and Läärä, paragraph 13).
38. Even if that case-law may not be applied in the present case, the overriding public interest reasons put forward by the Hellenic Republic may justify the barrier to the free movement of goods. However, it is also necessary for the national legislation at issue to be proportionate to the objectives being pursued.
Στην παράγραφο 36, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κρίνει ότι τυχερά παιχνίδια είναι αυτά τα οποία παίζονται με την προοπτική χρηματικού κέρδους. Σε αυτή τη κατηγορία αναπόφευκτα εντάσσονται τα VLT και τα AWP.
36. However, these proceedings can be distinguished from the two cases which led to the judgments in Schindler and Läärä in so far as it is common ground that the present case concerns electrical, electromechanical and electronic games which do not have any characteristics comparable to those of the games at issue in those cases. In fact, the games which are the subject of the prohibition laid down by Article 2(1) of Law No 3037/2002 are not by nature games of chance, because they are not played for the prospect of winning a sum of money (see, in contrast, Läärä, paragraph 17).
Η ΕΕ ζητάει διόρθωση του 3037/2002 και όχι απελευθέρωση των τυχερών παιχνιδιών
Σε κανένα σημείο της απόφασης δεν απαιτείται η απελευθέρωση των τυχερών παιχνιδιών. Στις παραγράφους 17 και 45 αναφέρεται ότι είναι η τεχνικά δυνατή η απαγόρευση της μετατροπής των ηλεκτρονικών παιχνιδιών σε τυχερά. Κατά συνέπεια η ΕΕ δεν είναι αντίθετη με ένα νόμο που επιτρέπει τα ηλεκτρονικά αλλά όχι τα τυχερά παιχνίδια αρκεί να μην απαγορεύει τα ψυχαγωγικά παιχνίδια και τα Video Games.
17. It maintains that the Greek authorities have not clearly shown what the relationship is between that prohibition and the problem they wish to solve, because they focus in their assessment solely on the negative effects of the uncontrolled use of gaming machines. In that connection, the Commission states that it is possible to put in place other forms of control, such as adding special protection systems to the recreational or skills-based games machines so that those games cannot be converted into games of chance.
45. In that context, the Commission submits that the Greek authorities should have given priority to more specific tangible measures which restricted or aimed to prevent the conversion of recreational games into games of chance. In its opinion, such measures could have, for example, taken the form of more specific prohibitions, stricter and more precise controls and/or stricter and more effective sanctions. It adds that such measures did not have to consist in a general prohibition with an adverse impact on other economic activities not linked to games of chance.
Η ΕΕ προσπαθεί να προστατέψει τον Έλληνα πολίτη και κυρίως τα παιδιά από μια άδικη σύλληψη και όχι να προωθήσει τον τζόγο στην Ελλάδα.
